Wysokość rat uzależniona od wskaźnika WIBOR

Spółka z o.o. w grudniu 2018 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy. Umowa przewiduje, że wysokość opłat jest zmienna i zależy od stopy bazowej. Stopa ta jest ustalana na podstawie wskaźnika oprocentowania pożyczek (WIBOR1M). W związku ze zmianą stóp procentowych wysokość rat leasingowych ulega zmianie. Spółka zalicza do kosztów podatkowych raty leasingowe na podstawie "starych" zasad, tj. według przepisów ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2018 r. Całość rat leasingowych stanowi koszt uzyskania przychodów. Czy takie postępowanie jest prawidłowe, pomimo że wysokość opłacanych rat jest inna niż wynikająca z pierwotnego harmonogramu sporządzonego w grudniu 2018 r.?

Postępowanie spółki jest prawidłowe. Szczegóły w dalszej części odpowiedzi.

Przypominamy, że do końca 2018 r. raty z tytułu leasingu samochodu osobowego zaliczane były do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Od 1 stycznia 2019 r. sytuacja uległa zmianie. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49a updop ustawodawca wykluczył z kosztów podatkowych m.in. opłaty leasingowe w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy. Przepis ten odnosi się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego (art. 16 ust. 5c updop).

W art. 8 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2159), zwanej dalej ustawą nowelizującą, która wprowadziła wspomniane ograniczenie, ustawodawca wskazał, że nie ma ono zastosowania w przypadku m.in. umów leasingu zawartych przed 1 stycznia 2019 r. Takie umowy podatnik powinien rozliczać na zasadach obowiązujących do końca 2018 r. (tj. bez limitowania kosztów ponoszonych z tytułu opłacania rat leasingowych), chyba że zostały one zmienione lub odnowione po 31 grudnia 2018 r. Wówczas zastosowanie znajdują nowe rozwiązania prawne.

Niestety wraz z uchwaleniem nowych regulacji pojawiły się wątpliwości. Czy np. w związku ze zmianą stawki WIBOR i w konsekwencji zmianą wysokości rat leasingowych firmy utracą możliwość pełnego rozliczania kosztów. Ministerstwo Finansów w piśmie udostępnionym naszemu Wydawnictwu 24 kwietnia 2020 r. wyjaśniło, że: "Zmiana oprocentowania czy stawki WIBOR, o ile jest wynikiem realizacji postanowień pierwotnie zawartej umowy leasingu nie powinna być uznawana za istotną zmianę umowy i powodować konieczności stosowania limitu 150 tys. zł". Pisaliśmy na ten temat w Przeglądzie Podatku Dochodowego nr 10 z 2020 r., w artykule pt. "Zmiana wskaźnika WIBOR nie skutkuje limitowaniem kosztów leasingu".

Jeśli więc pierwotna umowa leasingu uzależnia wysokość opłat leasingowych od poziomu WIBOR, to zmiana wysokości tych opłat spowodowana zmianą WIBOR jest neutralna podatkowo.

Spółka postępuje więc prawidłowo, rozliczając koszty leasingu samochodu osobowego na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy o CIT w ich brzmieniu obowiązującym do końca 2018 r.